Rola Króla w Rzeczpospolitej Obojga Narodów (część 1)

KRÓL SKĄD SIĘ WZIĄŁ

Moment w którym słowo król zostało użyte po raz pierwszy nie jest dokładnie znany. Wielu władców określało się w ten sposób. Słowo to istnieje już w języku hebrajskim, ma również odpowiednika w grece. Najbardziej jednak rozpowszechniła się łacińska forma tego słowa: rex.

Chrzest Chlodwiga w 496 roku
w kościele w Reims

Biblijny Salomon był jednym
z pierwszych władców
noszących miano króla
(X wiek p.n.e.)

Tak został określony władca Franków Chlodwig I w 481 roku. W większości języków pochodzenia łacińskiego słowo to przybiera formy podobne. Jednak w językach słowiańskich i germańskich ma ono całkiem inną formę. Jest to związane bezpośredniego z osobą Karola Wielkiego. Poprzez jego pozycję jako jednego z najpotężniejszych władców przyjęło się w części Europy władcę określać jako po prostu Karol. Na przestrzeni wieków słowo to zmieniane przez ludzi na potrzeby języka przybrało obecne formy¹. Rola króla w rola króla we wczesnym średniowieczu oraz w dobie jego rozkwitu była olbrzymia. Król jako namaszczony przez Boga miał olbrzymią władzę nad państwem. Sprzeciwienie się woli króla była rozumiana jako sprzeciwienie się woli Boga. Na królu spoczywał obowiązek ochrony poddanych. Miał być ich opiekunem. Król w dodatku był uznawany za całkiem odrębny stan. Państwo było jego dziedziną. Sam król był ważniejszy niż książę, jedynie cesarz przewyższał go rangą. Po rozbiciu feudalnym które miało miejsce w XII-XIV wieku w Europie zróżnicowała się rola króla w poszczególnych państwach. W wielu z nich władza króla osłabła jednak nadal pozostawał bardzo mocna. W innych w dała początek nowym formą władzy w których król musiał się zacząć liczyć z głosem szlachty i duchowieństwa.

Upadek Imperium Rzymskiego

W II wieku n.e. Imperium Rzymskie obejmowało tereny do Półwyspu Iberyjskiego na zachodzie do terenu obecnej Syrii na wschodzie. W ciągu zaledwie trzech wieków to potężne państwo przestało praktycznie istnieć. Był to wynik kryzysów gospodarczych, militarnych, oraz religijnych które raz po raz szargały potężne imperium, powoli nadwyrężając jego siły gospodarcze i wojskowe.

Zasięg terytorialny Imperium Rzymskiego w II w. n.e.

Pierwszy poważny kryzys imperium Rzymskiego nastąpił w I połowie III wieku naszej ery. Po raz pierwszy doszło do faktycznego podziału imperium pomiędzy konkurujących ze sobą kandydatów na cesarza. Rzym utracił wtedy na prawie pół wieku kontrole nad Galia i Iberią. Na ich terenie powstało samozwańcze Cesarstwo galijskie. Nie była to jednak próba odłączenia się od cesarstwa. Władcy tego państwa uważali się za kontynuatorów tradycji rzymskich. Do podobnej sytuacji doszło we wschodniej części imperium. Egipt, rzymskie prowincje Lewntu, oraz część Azji Mniejszej również znalazła się pod władzą uzurpatora.